إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • صفات نفوس

    17 آذر 1396

    نفس مطمئنه:

    هرگاه نفس در بارگاه با عظمت خداوند حاضر شود، و از ذکر و یاد او آرامش یابد و به سوی او توجه نماید و مشتاق ملاقات او شود، و به قربت او الفت گیرد، چنین نفسی «نفس مطمئنه» است. این همان نفسی است که به هنگام مرگ به او گفته می‌شود:

    ﴿يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ ٢٨﴾ [الفجر: 27- 28].

    «ای نفس آرامش‌یافته! به سوی پروردگارت بازگرد، در حالی که خوشنودی و خداوند نیز از تو خوشنود است».

    ابن عباس می‌گوید: «نفس مطمئنه» به معنای نفس مصدقه است.

    قتاده می‌گوید: نفس مطمئنه نفس مؤمنی است که به وعده‌های خداوند ایمان، اطمینان و آرامش دارد.

    نویسنده:
    امام ابن قیم الجوزیه
  • باید فهمید که قلب زمانی به سوی خداوند و دنیای پس از مرگ روی می‌آورد و راه حق و روش صحیح را کشف می‌کند، و به آفات نفس و عمل و راهزنان راه آگاهی می‌یابد که از نور، حیات، قوت، سلامت، عزیمت و صحت سمع و بصیرت برخوردار باشد، و دلمشغولی‌های کاذب و بازدارنده او را به خود مشغول ننمایند. 

    نویسنده:
    امام ابن قیم الجوزیه
  • علامت‌های سلامت و یا بیماری قلب

    تعریف بیماری قلب:

    هرکدام از اعضای وجود انسان به خاطر عملی خاص آفریده شده و کمال آن در ادای هرچه بهتر آن عمل تحقق پیدا می‌نماید.

    اما بیماری آن این است که از اقدام به کاری که برای آن آفریده شده به تمامی باز بماند، یا به صورتی ضعیف و ناموزون آن را انجام بدهد.

    نویسنده:
    امام ابن قیم الجوزیه
  • ترنم باران رحمت

    05 مرداد 1392

    الحمد لله‌ رب العالمین وصلی الله‌ وبارک علی محمد وعلی آل محمد 

    اما بعد

    به‌ گواهی علما و مفسران قرآن، محور و متن دین همان سوره‌ی مبارکه‌ی حمد/ فاتحه‌ است که‌ دربرگیرنده‌ی مطالب عالی و پاسخ به‌ همه‌ی گروه‌ها و فرقه‌های اهل بدعت و گمراهی است. این سوره‌، همه‌ی منزلتهای سالکان و مقامات عارفان و تفاوت میان وسایل و اهداف را در بر می‌گیرد، و هیچ سوره‌ای دیگر، جای آن‌را نخواهد گرفت. 

    نویسنده:
    امام ابن قیم الجوزیه